Το όνομα του είναι Fleming, Ian Fleming
Σήμερα μαθαίνουμε μερικά πραγματάκια για τον James Bond και τον δημιουργό του και αναρωτιόμαστε αν έχει θέση στο 2020 ο θρυλικός κατάσκοπος.

words: Sporos
Σήμερα μαθαίνουμε μερικά πραγματάκια για τον James Bond και τον δημιουργό του και αναρωτιόμαστε αν έχει θέση στο 2020 ο θρυλικός κατάσκοπος. Όλα αυτά με αφορμή την γέννηση του Ian Fleming σαν σήμερα και στην αναμονή της νέας ταινίας που πήρε αναβολή λόγω πανδημίας.
Οι ομοιότητες και οι επιρροές
Ας ξεκινήσουμε από το βασικό , ο Fleming, δεν έκανε τον ήρωα του κατάσκοπο επειδή απλά του άρεσαν οι κατάσκοποι, αλλά γιατί είχε προϋπηρεσία πάνω στο θέμα και συγκεκριμένα στην υπηρεσία αντικατασκοπείας του βρετανικού πολεμικού ναυτικού, γι΄αυτό και πολλοί από τους χαρακτήρες του κάτι παραπάνω από θυμίζουν πράκτορες και κυβερνητικούς γενικότερα που γνώρισε στη θητεία του εκεί. Είχε καταστρώσει μάλιστα ένα σχέδιο για μια ειδική αποστολή με το όνομα “Operation Ruthless”, για να έρθει στα χέρια τους μια γερμανική μηχανή τύπου “Enigma” που είχαν στο ναυτικό. Το σχέδιο ήταν η αεροπορία να “πιάσει” ένα γερμανικό βομβαρδιστικό, να μπουν μέσα γερμανόφωνοι Άγγλοι στρατιώτες και να σκηνοθετήσουν οτι προσέκρουσε σε ένα κανάλι και όταν οι Γερμανοί έρθουν να βοηθήσουν τους δικούς τους, οι Άγγλοι να σκοτώσουν το πλήρωμα και να πάρουν το πλοίο πίσω την πατρίδα, μαζί και τη μηχανή. Κινηματογραφικό;
Ο Ian όταν έφυγε από το σχολείο πήγε για σπουδές στην Αυστρία, τη Γερμανία, και την Ελβετία, όπου έμαθε άπταιστα Γαλλικά, Γερμανικά και σκι. Όλα αυτά τα “φόρεσε” μετά και στον Bond, μαζί με την αγάπη του για το γκολφ, τον τζόγο, τα ακριβά αυτοκίνητα και τα τσιγάρα του με το χρυσαφί τελείωμα. Ο ίδιος ο Fleming είχε πει ότι ο Bond είναι ένα μείγμα από όλους τους μυστικούς πράκτορες που γνώρισε στον πόλεμο, αλλά τα γούστα του στο ποτό, τις γυναίκες, τα ακριβά κουστούμια και ρολόγια είναι δικά του. Ήταν κι αυτός ψηλός και λεπτός, με γκριζωπά σπαστά μαλλιά και χαρακτηριστική μύτη. Παρά τις ομοιότητες παραδεχόταν πως ο ήρωας του είναι πιο θαρραλέος και πιο όμορφος από εκείνον.
Όσο για την επιλογή του ονόματος του ήρωα, το πήρε από έναν ορνιθολόγο, τον Jim Bond, που είχε γράψει το “Birds of the West Indies”, γιατί όπως εξήγησε κάποια στιγμή στον ήρωα του συμβαίνουν συνεχώς εξωτικά πράγματα, αλλά το όνομα του έπρεπε να είναι απλό, σχεδόν βαρετό, όπως κι εκείνος στέκεται σε κάθε περίσταση, ο,τι και να γίνεται γύρω του, μια ουδέτερη φιγούρα, όργανο της κυβέρνησης. Και αν αναρωτιέστε που κολλάνε οι West Indies με έναν Άγγλο πρώην πράκτορα, να ξέρετε τα περισσότερα βιβλία του τα έγραψε στην Τζαμάικα, στη Βίλα του, ονόματι “Goldeneye” (καθόλου συμπτωματικό). Φυσικά δεν λείπουν οι διχογνωμίες σε σχέση με το όνομα. Για παράδειγμα, υπήρχε ένας κύριος James Charles Bond από το Wales, που ήταν πράκτορας υπό τον Fleming στον πόλεμο, ο οποίος όπως λένε τα εγγόνια του πριν πεθάνει πήρε κατά μέρος την ξαδέρφη τους και της εκμυστηρεύτηκε οτι είναι ο πραγματικός James Bond, χωρίς να πει περισσότερα. Οι συγγενείς του για καλό και για κακό γράψανε στο μνήμα του “007”.
O Auric Goldfinger ήταν εμπνευσμένος από τον διάσημο αρχιτέκτονα Erno Goldfinger με τον οποίο είχε μια αντιπαλότητα. Όταν ο αντίζηλος έμαθε οτι τον έβαλε να κάνει τον κακό, έκανε μήνυση στον εκδότη και τα βρήκαν εξωδικαστικά. Ο Fleming είχε τσαντιστεί τόσο, λέει, που σκεφτόταν να αλλάξει το όνομα σε “Goldprick” , καλά που δεν το έκανε, δεν θα ήταν το ίδιο πετυχημένο ομολογουμένως… Επίσης ο χαρακτήρας “Μ” ήταν εμπνευσμένος από τον Mansfield Smith-Cumming, τον διοικητή του, που συνήθιζε να υπογράφει τα επίσημα υπομνήματα με ένα “C”, σαν να λέμε Chief.
Οι κινηματογραφικές μεταφορές

Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου (και του παραγωγού) να μεταφερθούν οι ιστορίες του Bond στον κινηματογράφο στις αρχές τις δεκαετίας του ’60, αρχικά ήθελαν να δώσουν τον ρόλο σε ένα μοντέλο, αλλά δεν μπορούσε ο καημένος να αναταπεξέλθει στο ρόλο, οπότε έστρεψαν την αναζήτηση σε ηθοποιούς. Αφού απέρριψαν τον Cary Grant και άλλους γνωστούς ηθοποιούς, κατέληξαν στον Sean Connery. Ο Fleming (που ήταν και καλόβολος άνθρωπος) όταν είδε τις πρώτες σκηνές του Dr. No, είπε ότι ο πρωταγωνιστής ήταν “απλά απαράδεκτος”, ως φαίνεται όμως σιγά σιγά του καλάρεσε, γιατί εν τέλει στο “On Her Majesty’s Secret Service”, αποφάσισε δώσει στον ήρωα του Σκωτσέζικη καταγωγή για να ταιριάζει με τον πρωταγωνιστή.
image via: www.jamesbond.fandom.com
Η σειρά που βγήκαν οι ταινίες δεν ακολουθεί την σειρά που βγήκαν τα βιβλία. Το Casino Royale πχ, το πρώτο που γράφτηκε, έπρεπε να περιμένει ως το 2006 για να βγει στις οθόνες, ενώ το Dr. No, η πρώτη μεταφορά ήταν το έβδομο κατά σειρά βιβλίο της σειράς. Οι μανιακοί του είδους προτείνουν εάν θέλετε να δείτε ή να ξαναδείτε όλες τις ταινίες, να τις πάτε με τη σειρά που γράφτηκαν και όχι με τη σειρά που βγήκαν στον κινηματογράφο. Η απόφαση δική σας.
Ο Fleming και η Αμερική

Τα βιβλία του Ian Fleming αρχικά δεν παρουσίαζαν επιτυχία στην Αμερική. Αυτό άλλαξε απότομα στο 1961 όταν ο John F. Kennedy κλήθηκε να απαριθμήσει για το περιοδικό Life τα αγαπημένα του βιβλία και ανάμεσα σε αυτά είπε το “From Russia With Love”.
image via: https://en.wikipedia.org/
Λένε ότι κάποτε ο Fleming ήταν καλεσμένος σε ένα πάρτι στην Washington D.C. με οικοδεσπότη τον φρεσκο-εκλεγέντα JFK και του είπε οτι είχε βρει τον τρόπο να ξεφορτωθεί τον Φιντέλ Κάστρο. Συγκεκριμένα του είπε οτι κατά τη γνώμη του το σημείο-τομή του Φιντέλ ήταν το μούσι του και χωρίς αυτό, ο Κάστρο θα ήταν σαν όλους τους άλλους, οπότε έπρεπε λέει να ανακοινώσει οτι τα μούσια τραβάνε την ραδιενέργεια και άρα όποιος έχει μούσι γίνεται αυτομάτως και ο ίδιος ραδιενεργός και ως εκ τούτου στείρος. Έτσι, λέει ο Κάστρο θα ξύριζε το μούσι του και θα έχανε την εξουσία του. (σαν τον Σαμσόν με τα μαλλιά του ένα πράγμα). Του JFK του άρεσε- είναι να απορείς για το χιούμορ του-και του υποσχέθηκε να βρει και να διαβάσει τα βιβλία του.
Επίσης ανάμεσα στις δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας που έχουν χτιστεί γύρω από την δολοφονία Kennedy, υπάρχει μια που λέει ότι το “From Russia With Love” ήταν η τελευταία ταινία που είδε ο πρόεδρος στο Λευκό Οίκο πριν το μοιραίο ταξίδι και οτι δυο Bond μυθιστορήματα βρέθηκαν στην κατοχή του δολοφόνου του Lee Harvey Oswald.

Και μια που πιάσαμε τα της Αμερικής, του Fleming δεν του άρεσε καθόλου η Νέα Υόρκη. Όταν το 1959 και το 1960 έκανε δυο μεγάλα ταξίδια σαν ανταποκριτής για τη Λονδρέζικη “Sunday Times”, έγραψε γι αυτήν οτι είναι μια πόλη χωρίς ψυχή και οτι οι Νεοϋορκέζικοι είναι αγενείς, αγαπούν τα σκάνδαλα και του προκαλούν κατάθλιψη. Είχε ωστόσο καλά πράγματα να πει για το Λας Βέγκας, το Σικάγο, τη Χονολουλού και το Λος Άντζελες. Όταν τα άρθρα του συμπεριλήφθηκαν στη συλλογή “Thrilling Cities”, οι εκδότες δεν μπορούσαν να βγάλουν αμερικάνικη έκδοση του βιβλίου λόγω της ειλικρίνειας του ρεπόρτερ. Τότε εκείνος συμπεριέλαβε στη συλλογή τον φίλο του τον Τζέιμς, με μια σύντομη ιστορία με τίτλο “Bond in New York” και έβαλε τον Μποντ να περιδιαβαίνει εστιατόρια και μαγαζιά στην μεγαλούπολη.
Δεν έγραψε μόνο το James Bond
Kάπου στα 1961 που ο βαριά καπνιστής και γερός πότης Ian έπαθε καρδιακή προσβολή στα 53 του και οι γιατροί του είπαν να ξεκουραστεί, τότε ο γιος του Caspar του παραπονέθηκε οτι αγαπάει τον James Bond περισσότερο από αυτόν. Τότε αποφάσισε να δείξει την αγάπη του στο γιο του (τον 003-and-a-half όπως τον έλεγε χαϊδευτικά) γράφοντας μια σειρά ιστοριών για ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο που του διάβαζε κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί. Ονομάστηκε “Chitty-Chitty-Bang-Bang”, βάσει των αληθινών Chitty-Bang-Bang κατασκευής του Louis Zborowski το μακρινό 1920. Δυστυχώς ο Ιαν απεβίωσε τον Αύγουστο του 1964 στα δωδέκατα γενέθλια του γιου του και δεν πρόλαβε να δει τις ιστορίες του να εκδίδονται τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς. Ο γιος του μετά τον χαμό του πατέρα του υπέφερε για χρόνια από κατάθλιψη και στη συνέχεια από τον εθισμό του από τα ναρκωτικά, ο οποίος οδήγησε και στο θάνατο του από υπερβολική δόση το 1975, παρά τις προσπάθειες της μητέρας του να τον σώσει.
Εδώ από την κινηματογραφική μεταφορά:

Η αλληλογραφία του
Το 2015, εκδόθηκε από τον ανιψιό του μια συλλογή από επιστολές του Ιαν με τίτλο «The Man with the Golden Typewriter» , όχι και τόσο κολακευτικές για τον ίδιο. Απ ότι φαίνεται, ο συγγραφέας είχε παράλογες απαιτήσεις από τους συνεργάτες του, και από την εφορία της Αγγλίας ακόμη, από την οποία απαιτούσε να περαστούν στα έξοδα του δαπάνες για ακριβά αυτοκίνητα και λοιπές διασκεδάσεις, γιατί όπως χαρακτηριστικά έγραφε, δεν μπορεί να γράψει για τον ήρωα του εάν δεν ζει σαν αυτόν. Σημειωτέον οτι ο Ιαν ήταν στο πνεύμα, μια που σήμερα περνάς στα έξοδα ο,τι σου ρθει. Όσο για τη χρυσή γραφομηχανή, είχε όντως μια, την οποία παρήγγειλε όταν τελείωσε το Casino Royale από την Royal Typewriter Company για να επιβραβεύσει τον εαυτό του (άρα δεν το κάνω μόνο εγώ, ευτυχώς). Η εν λόγω γραφομηχανή αγοράστηκε το 1995 σε δημοπρασία από κάποιο ανώνυμο πλειοδότη και δεν την ξαναείδε ποτέ κανείς.

Στην πιο προσωπική του αλληλογραφία τώρα, πριν ένα χρόνο και κάτι βγήκαν στο σφυρί περισσότερα από 160 γράμματα από την αλληλογραφία του Fleming με την γυναίκα του Αnn. Η γυναίκα του, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και δις παντρεμένη πριν τελικά παντρευτεί τον Fleming με ιδιαιτέρως πλούσιους άντρες. Σημειωτέον ότι κατά τη διάρκεια και των δύο αυτών γάμων φαίνεται να διατηρούσε παράνομο δεσμό- με σαδομαζοχιστικές τάσεις ως φαίνεται από την αλληλογραφία-με τον Ian. Το ζευγάρι έγινε εν τέλει αντρόγυνο το 1952 και ως τότε ο Ian είχε πολυάριθμες σχέσεις παράλληλα με την Ann, κάτι που δεν φαίνεται να σταμάτησε μετά το γάμο. Ο Fleming είχε δηλώσει σε συνέντευξη του οτι ξεκίνησε να γράφει βασικά για να μπορέσει να καλύψει τις οικονομικές απαιτήσεις της γυναίκας του που είχε μάθει να ζει στα πούπουλα. Μετά το θάνατο του η γυναίκα του ισχυρίστηκε οτι ο James Bond της στέρησε τον άντρα της νωρίς, γιατί παρόλο που οι γιατροί του είχαν συστήσει ξεκούραση, εκείνος είχε πάθει εμμονή με το δημιούργημα του και έγραφε πυρετωδώς, ώσπου η καρδιά του τον πρόδωσε.
O James Bond στο σήμερα

Ο James Bond, το δημιούργημα του Ian Fleming, είναι κοσμοπολίτης, έξυπνος, γυναικάς, καλοπερασάκιας και θεωρεί τον εαυτό του μαχητή του ελεύθερου κόσμου έναντι του “υποκόσμου” που “τυχαίνει” να είναι Ασιάτες, Κεντροευρωπαίοι ή Σοβιετικοί. Κουβαλάει πάντα ένα σωρό εξωπραγματικά gadget, αλλά πάντα τα κατάλληλα για την περίσταση (ένας θεός ξέρει πως διαλέγει να πάρει τα σωστά μαζί του κάθε πρωί), πάντα ατσαλάκωτος και ακαταμάχητος. Όλο το παραπάνω προφίλ διανθισμένο με αλλεπάλληλα σεξιστικά αλλά και ρατσιστικά σχόλια “φορεμένα” σε μια πλοκή που την περιμένεις. Στα χρόνια που πέρασαν από την πρώτη ταινία ο ήρωας χρειάστηκε να αφήσει πίσω κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά για να “χωρέσει” στις οθόνες μας, συνεργάστηκε, ας πούμε, με σοβιετικούς πράκτορες, όμως δεν άφησε “τα κορίτσια του”, παρόλο που μια φορά διάλεξε το κορίτσι. Γιατί στην τελική δεν έχει να κάνει με το τι φοράνε τα κορίτσια ή με το πως τους φέρεται (είναι σοκαριστικό το πόσο δεν καταλαβαίνει ο Bond το τι σημαίνει “όχι”), έχει να κάνει με το οτι τα κορίτσια δεν είναι εκεί παραμόνο σαν συμπλήρωμα στο προφίλ του.
Για όλους αυτούς τους λόγους ήδη από την προηγούμενη ταινία βρέθηκε στο στόχαστρο του #metoo και η συζήτηση γύρω από αυτό οδήγησε σε φήμες που θέλανε τον επόμενο James Bond να αλλάζει ριζικά και να γίνεται μαύρη βρετανίδα κατάσκοπος. Μάλιστα το 2018, άνοιξε τις πόρτες του στις Αυστριακές Άλπεις ένα μίνιμαλ, χωμένο μέσα στη χιονισμένη πλαγιά μουσείο James Bond, το οποίο άφησε έξω από την πόρτα οτιδήποτε ο 21ος αιώνας θεωρεί προσβλητικό. (γι’ αυτό και τα εκθέματα που τους έχουν απομείνει δεν είναι πολλά και η ξενάγηση διαρκεί κάτω από μια ώρα)
Φήμες τριγυρνάνε επίσης και για τον τίτλο της νέας ταινίας, “No time to die”, σχετικά με το αν ο ήρωας πρόκειται και σε αυτή την ταινία να “πεθάνει”, όπως ουκ ολίγες φορές έχει συμβεί στο παρελθόν. Εμείς αναρωτιόμαστε αν είναι ήδη νεκρός αυτός ο μάτσο τύπος στο σήμερα. Πόσο μακριά είναι στα αλήθεια ο James Bond με τα κοκτέιλ και τα ήμι-χρυσά τσιγάρα του, ένας ηρωικός συλλέκτης data, στην εποχή του facebook, ένας γυναικάς παλιάς κοπής, από την δική μας καθημερινότητα; Τι μας κάνει το 2020 να προσφέρουμε στον εαυτό μας αυτό το είδος “ανώδυνης” διασκέδασης επιλέγοντας μια ταινία του και αν οι παραγωγοί λένε οτι μπορούν να φέρουν τον James Bond στο σήμερα, τότε τι μένει από τον πράκτορα χωρίς τις ατάκες του;
Δείτε παρακάτω το τρείλερ της νέας ταινίας:
Extra!
Ακολουθεί top 10 cult και offensive ταυτόχρονα διαλόγων που πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας εις την αγγλικήν για να μην χαθεί τίποτα από την “αίγλη” τους:
1. The Man with the Golden Gun, 1974
James Bond: “Miss Anders! I didn’t recognise you with your clothes on.”
2. A View to a Kill, 1985
James Bond (to horse trainer assasin): “Well my dear, I take it you spend quite a lot of time in the saddle.” Jenny Flex: “Yes, I love an early morning ride.” James Bond: “Well, I’m an early riser myself.”
3. Octopussy, 1983
Vijay: “I hear the Island is exclusively for women, no men allowed.” James Bond: “Sexual discrimination, I will definitely have to pay it a visit.”
4. Skyfall, 2012
Eve: “Room service.” James Bond: “I didn’t order anything, not even you.”
5. For Your Eyes Only, 1981
James Bond: “Now put your clothes back on, and I’ll buy you an ice cream.”
6. Thunderball, 1965
Most girls just paddle around. You swim like a man.
7. Casino Royale, 1953
“These blithering women who thought they could do a man’s world. Why the hell couldn’t they stay at home and mind their pots and pans and stick to their frocks and gossip and leave men’s work to the men.”
8. Quantum of Solace, 1960
“It would be fine to have a pretty girl always tucking you up and bringing you drinks and hot meals and asking if you had everything you wanted, And they are always smiling and wanting to please, If I don’t marry an air hostess, there ‘ll be nothing for it but to marry a Japanese.”
9. The Spy Who Loved Me, 1977
“All women love semi-rape. They love to be taken.It was his sweet brutality against my bruised body that made his act of love so piercingly wonderful.”
10. On Her Majesty’s Secret Service, 1969
“She explained to me later that she must have been possessed by a subconscious desire to be raped. Well she found me in the mountains and she was raped – by me.”
Tα συμπεράσματα δικά σας!
Image via www.netflixupdate.com