Του κόσμου τα γλυκά

Έτσι λοιπόν, κάθε χώρα έχει την δική της παράδοση στα γλυκά και σχεδόν πάντα κάποιο από αυτά ξεχωρίζει και γίνεται το πιο γνωστό απ’ όλα. Πάμε να σας ανοίξουμε την όρεξη!

1. Brigadeiro, Βραζιλία

Ένα μαστιχωτό και λαχταριστό βραζιλιάνικο τρουφάκι. Δημιουργήθηκε το 1940 και κανείς δεν το ξέχασε από τότε! Αποτελείται από τρία υλικά. Συμπυκνωμένο γάλα, βούτυρο και κακάο. Τα ανακατεύουν σε χαμηλή φωτιά, φτιάχνουν μπαλάκια και τα καλύπτουν με σοκολατένια τρούφα. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν υπάρξει διάφορες παραλλαγές του γλυκού, όπως αυτή με την κρυμμένη φράουλα μέσα στο τρουφάκι.

2. Puff – Puff, Νιγηρία

Ένα πολύ δημοφιλές street food της Δυτικής Αφρικής. Στη Νιγηρία, στη Σιέρα Λεόνε και στο Καμερούν το λένε Puff – Puff, στην Γκάνα το ονομάζουν Bofrot, mikate στο Κονγκό, ligemat στο Σουδάν και λουκουμάδες στην Ελλάδα. Ναι, ναι, λουκουμάδες. Το γλυκό αποτελείται από μαγιά, αλεύρι, ζάχαρη, αλάτι και νερό. Τηγανίζεται σε καυτό λάδι και πασπαλίζεται με άχνη ζάχαρη. Ακόμα δε σου θυμίζει κάτι;

3. Mochi, Ιαπωνία

Είναι ένα κέικ ρυζιού του οποίου το κύριο συστατικό του είναι το ρύζι mochigome, ένα είδος κολλώδους ιαπωνικού ρυζιού. Παραδοσιακά έχει συνδεθεί με τον εορτασμό του Ιαπωνικού Νέου Έτους. Εάν τα mochi βράσουν αποκτούν υφή μαστιχωτή και κολλώδη ενώ εάν μαγειρευτούν στον ατμό γίνονται σαν ζυμαράκια.

4. Tembleque, Πουέρτο Ρίκο

Η ονομασία αυτού του γλυκού είναι ισπανικής προέλευσης και σημαίνει τρεμουλιαστό. Είναι μια ωραιότατη πουτίγκα καρύδας η οποία παραδοσιακά σερβίρεται την Πρωτοχρονιά. Παρόλο που θεωρείται παραδοσιακό γλυκό του Πουέρτο Ρίκο, η tembleque είναι διάσημη σε όλη σχεδόν τη Λατινική Αμερική. Στη Βραζιλία την ονομάζουν manjar branco. Για την παρασκευή της είναι απαραίτητο να έχουμε γάλα καρύδας, αλάτι, κορν φλάουερ, ζάχαρη και κανέλα. Σε διάφορες παραλλαγές χρησιμοποιούνται βανίλια, μοσχοκάρυδο, ρούμι κ.α. Φυσικά καταναλώνεται παγωμένο.

5. Kürtőskalács, Ρουμανία

Ένα γλύκισμα που προέρχεται από την ουγγρόφωνη περιοχή της Τρανσυλβανίας και είναι πολύ διάσημο και σε άλλες χώρες όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Αυστρία. Είναι μια ζύμη την οποία τυλίγουν γύρω από μια μεταλλική σούβλα, την ψήνουν και την σερβίρουν αφού την πασπαλίσουν με καρύδια και ζάχαρη. Πλέον, ως street food, δίνονται πληθώρα επιλογών για toppings. Φρούτα, σοκολάτες, σιρόπια. Ο θρύλος λέει ότι οι καμινάδες (όπως μεταφράζονται στα ελληνικά), εφευρέθηκαν από τις γυναίκες της περιοχής κατά την εισβολή των Μογγόλων το 1241. Όταν οι Μογγόλοι εισέβαλαν στα χωριά, οι κάτοικοι της Máréfalva κατέφυγαν στις σπηλιές που υπήρχαν. Οι Μογγόλοι όμως τους ακολούθησαν και τους πολιόρκησαν. Κανένας δεν είχε αρκετό φαγητό, όμως οι γυναίκες αποφάσισαν, χρησιμοποιώντας ότι αλεύρι είχαν καθώς και στάχτη, να φτιάξουν ζύμη την οποία τύλιξαν σε ξύλινους πασσάλους και την έψησαν. Επιδεικνύοντας τα τεράστια αυτά ψωμιά στους Μογγόλους που δεν ήξεραν ότι ήταν τρύπια εσωτερικά, γλίτωσαν αφού ο στρατός απογοητεύτηκε και σηκώθηκε και έφυγε.

6. Chocolate Chip Cookies, Αμερική

Δεν είναι απλά ένα διάσημο γλυκό στις ΗΠΑ, αλλά εφευρέθηκε και εκεί.

Στο Whitman της Μασαχουσέτης του 1938, η chef και ιδιοκτήτρια του Toll House Inn, Ruth Graves Wakefield, αποφασίζει να πειραματιστεί. Στον ξενώνα σέρβιραν σπιτικό φαγητό και για γλυκό ένα κουλουράκι με ξηρούς καρπούς και παγωτό (butterscotch nut cookie). Παρόλο που άρεσε σε όλους, θέλησε να τους δώσει το κάτι παραπάνω. Πρόσθεσε, λοιπόν ψιλοκομμένη σοκολάτα Nestle στη ζύμη και δημιούργησε το πρώτο Toll House Chocolate Crunch Cookie. Εντέλει, πούλησε τη συνταγή της στην Nestle, η οποία πλούτισε ακόμα παραπάνω και έδωσε στη Ruth δωρεάν σοκολάτα για μια ζωή.

Η παραδοσιακή συνταγή αποτελείται από βούτυρο, καστανή ζάχαρη, λευκή ζάχαρη, κομματάκια σοκολάτας και βανίλια.

7. Banoffee Pie, Αγγλία

Νόμιζες ότι ήταν αμερικάνικο ε? Γελάστηκες! Στο Jevington του Ανατολικού Sussex, το 1971, ο Nigel Mackenzie και ο Ian Dowding, ο ιδιοκτήτης και ο σεφ του Hungry Monk Restaurant αποφάσισαν (και αυτοί) να φτιάξουν κάτι καινούργιο. Έφτιαξαν μια βάση από μπισκότο, έβρασαν για πολλές ώρες μια κονσέρβα συμπυκνωμένο γάλα για να γίνει καραμέλα, χτύπησαν κρέμα γάλακτος σε σαντιγί και αφού πειραματίστηκαν με διάφορα φρούτα, κατέληξαν ότι η μπανάνα δημιουργήθηκε για να αποθεώσει αυτό το γλυκό. Βρήκαν και ένα πιασάρικο όνομα που περιέγραφε επαρκώς το έδεσμα (Banana and Toffee) και κατέκτησαν τον κόσμο.

8. Yakgwa, Κορέα

Το όνομα του σημαίνει γλύκισμα φάρμακο (σε ελεύθερη μετάφραση) και αυτό γιατί το μέλι, βασικό υλικό της συνταγής, θεωρείται φάρμακο στην Κορέα.

Τα Yakgwa ουσιαστικά ειναι τηγανιτά μπισκότα, τα οποία έχουν αφήσει να μουλιάσουν σε μέλι για 6 με 8 ώρες.

Η ιστορία του μας ταξιδεύει πολύ παλιά, όπου χρησιμοποιούταν σε βουδιστικές τελετές (περίπου από το 670 μ.Χ) και στις γαμήλιες τελετές των βασιλιάδων Goryeo και των πριγκιπισσών του Γιουάν (περίπου από το 920 μ.Χ). Αρχικά είχε το σχήμα πουλιών και ζώων αλλά με τα χρόνια έγινε πιο επίπεδο για λόγους ευκολίας. Ήταν ένα γλυκό που καταναλωνόταν κυρίως από τις ανώτερες τάξεις καθώς το σιτάρι και το μέλι ήταν σπάνια και ακριβά υλικά. Πλέον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη γιορτή Chuseok (γιορτή συγκομιδής)

Τα υλικά που θα χρειαστείτε για να το φτιάξετε είναι αλεύρι, σησαμέλαιο, μέλι, χυμό από τζίντζερ και cheongju (κρασί ρυζιού).

Θα επανέλθουμε σύντομα με περισσότερες χώρες και περισσότερα γλυκά!