To Snowpiercer ξανά σε ράγες 7 χρόνια μετά!

Πολλοί πετάχτηκαν να δουν το snowpiercer για πρώτη φορά, ή να το ξαναθυμηθούν μετά “Τα παράσιτα” του Κορεάτη Μπονγκ-Τζουν Χο, παρόλο που ήταν μια ταινία ομολογουμένως πιο κοντά στα χολυγουντιανά μας θεάματα. Για όσους δεν την έχουν (ξανά)δει πρόσφατα, πάμε ένα σύντομο ταξίδι στο 2013 να θυμηθούμε μερικά βασικά πράγματα και τις αγαπημένες μας σκηνές για να είμαστε έτοιμοι!

---

Προσοχή!

Όσοι δεν την έχουν δει. Δείτε την και ξανά-ελάτε. Θα μου ξεφύγουν πράγματα, είναι προσχεδιασμένο..

---

Το 2031 μ.Χ. (δεν μας απομένουν 11 χρόνια, στην ταινία το κακό ξεκινάει το 2014) η Γη έχει παγώσει ολάκερη και οι λιγοστοί επιζώντες είναι επιβάτες ενός τρένου (του Snowpiercer ντε) που κινείται αενάως γύρω από τη γη. Σε αυτό το τρένο ωστόσο υπάρχουν βαγόνια και βαγόνια. Στα πίσω βαγόνια ο κόσμος ζει στοιβαγμένος ο ένας πάνω στον άλλο. Eίναι ο κόσμος που δεν είχε πληρώσει εισιτήριο (free-loaders). Στα μπροστά βαγόνια ο κόσμος που έχει πληρώσει για πρώτη θέση (όνομα Πελάτης, επίθετο Καλός. Καλός Πελάτης, λοιπόν) , ο οποίος και έχει ο,τι μπορείς να φανταστείς. Είμαστε σίγουροι οτι αυτός ο διαχωρισμός κάτι σας θυμίζει. Δεν είναι παρά συνέχεια και απομεινάρι από αυτό που ήταν η γη πριν την καταστροφή. Η ταινία ξεκινά με μια εξέγερση των πίσω που προσπαθούν να φτάσουν μπροστά. Ανάμεσα στους πραξικοπηματίες, δυο γονείς ψάχνουν τα παιδιά τους που έχουν απαχθεί.

Η Tilda Swinton κλέβει την παράσταση ως Mason, μια υψηλόβαθμη υπάλληλος που μιλά στους επιβάτες εκ μέρους του Wilford. Ο Wilford είναι ο κατασκευαστής και ιδιοκτήτης του τρένου. Κανονικά λέει ο χαρακτήρας της θα ήταν άντρας, αλλά ο Joon-ho Bong, άλλαξε το ρόλο και τον προσάρμοσε σε εκείνη μόνο και μόνο για να συνεργαστούν. Λένε επίσης οτι τις 72 μέρες που διήρκεσαν τα γυρίσματα, η Tilda περνούσε ώρες ολόκληρες στο μακιγιάζ, για να γίνει έτσι…αγνώριστη!

“Know your place. Accept your place. Be a shoe.”

Ξεχωριστή αναφορά χρειάζεται για τη σκηνή που η Mason βγαίνει να μιλήσει στους “πίσω” επιβάτες, επειδή κάποιος πέταξε το παπούτσι του, κρατώντας το εν λόγω παπούτσι και λέγοντας ότι αυτό δεν είναι απλά ένα παπούτσι, είναι χάος νούμερο 10. Τους ξεκαθαρίζει οτι καθένας τους πρέπει να διατηρεί την προαποφασισμένη θέση στην οποία βρίσκεται για να επιβιώσουν στον τρένο. “Θα φοράγατε, ένα παπούτσι στο κεφάλι; Όχι βέβαια! Δεν ανήκει εκεί! Ανήκει στα πόδια σας! Τα καπέλα ανήκουν στα κεφάλια. Εγώ είμαι καπέλο. Εσείς είστε παπούτσι! Έτσι είναι τα πράγματα.” Όλα αυτά δεν τα έχει αποφασίσει η ίδια, είναι καθορισμένα από την “ιερή μηχανή”. Δείτε παρακάτω το απόσπασμα, γιατί οι χειρονομίες της είναι διαλεγμένες προσεκτικά και παίζουν ρόλο.

Η ζωή μέσα στο snowpiercer

Το κλίμα στην αρχή της ταινίας, στα πίσω βαγόνια, είναι αρκετά κλειστοφοβικό και ο Joon-ho Bong δεν τσιγγουνεύεται τη βία στις σκηνές του που το αίμα και ο ιδρώτας γίνονται το χώμα που πατάνε οι ήρωες για να συνεχίσουν και η γεύση είναι αυτή ακριβώς που έπλασε ο νους σου όταν έμαθες για τις “μπάρες ενέργειας” που τρώνε εκεί πίσω για να επιβιώσουν. Η ταινία έχει, όπως όλες του, γερές δόσεις χιούμορ στρατηγικά αφημένες διάχυτα στην ταινία, συχνά προκαλούμενες από την ίδια την αντίθεση που διαπνέει όλη την ταινία και γίνεται όλο και πιο έντονη καθώς οι ήρωες προχωράνε προς τα μπροστινά διαμερίσματα και βλέπουν πως ζουν στην πρώτη θέση. Σε όλη της τη διάρκεια δεν χαϊδεύει αυτιά σε σχέση με το έγκλημα που συντελείται σε αυτό το τρένο. Ρωτά ξανά και ξανά τον θεατή. Εσύ σε ποιο βαγόνι ανήκεις και τι θα κάνεις γι΄αυτό; Θα μείνεις να υπηρετείς για πάντα την ιερή μηχανή;

Η σκηνή με το ψάρι

Μια άλλη σκηνή που μας έκανε να ανατριχιάσουμε ήταν εκείνη με το ψάρι, για την ερμηνεία της οποίας μάλιστα φαίνεται οτι πολλή συζήτηση γίνεται στο διαδίκτυο. Η ομάδα των εξεγερμένων από την ουρά ανοίγει μια μια τις πόρτες των βαγονιών και πίσω από μια από αυτές συναντά μια ομάδα μαυροφορεμένων μασκοφόρων με τσεκούρια που ξεκοιλιάζουν αργά και βασανιστικά ένα μεγάλο κακόμοιρο ψάρι και “λερώνουν” τα τσεκούρια τους με το αίμα του.

Λέγεται οτι η σκηνή είναι αναφορά σε μια παλιά συνήθεια των συμμοριών πριν από ραντεβού αυτοκτονίας σαν αυτό να φορούν μάσκες και να αιματοβάφουν από πριν τα όπλα τους έτσι ώστε μετά τη σφαγή να μην ξέρει κανείς ποιος έκανε τι. Θα μπορούσαν βέβαια απλά να θέλουν να δείξουν πόσο κοφτερά είναι τα τσεκούρια τους και οτι ήταν σε θέση να ξοδέψουν ένα ολόκληρο ψάρι, μόνο και μόνο για να το αποδείξουν. Φαντάζομαι για όποιον έχει ζήσει όλη του τη ζωή με “μπάρες ενέργειας” από αλεσμένα έντομα, η σκηνή αυτή πονάει σαν το τσεκούρι τους. Όταν βέβαια φτάσαμε στο τέλος και μάθαμε τα νέα για τις στημένες εξεγέρσεις, θυμηθήκαμε τη σκηνή και σκεφτήκαμε οτι ίσως το ψάρι θυσιάζεται σαν σύμβολο ιερό, για χάρη της ανανέωσης που φέρνει αυτή η σφαγή.

Σε κάθε περίπτωση η σκηνή είναι ανατριχιαστική σε συνδυασμό και με το κομμάτι από πίσω που λέγεται “Axe Gang”. Η συμμορία με τα τσεκούρια είναι αναφορά σε μια συμμορία ιδρυθείσα το 1921 στη Σαγκάη και έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στο παρελθόν σε ταινίες πολεμικών τεχνών. Η σκηνή δεν άρεσε μόνο σε εμάς, ήταν η αγαπημένη σκηνή του σκηνοθέτη. Μάλιστα όταν του ζητήθηκε να αφαιρεθεί για να χωρέσουν λίγα λεπτά δράσης ακόμα, είπε ψέμματα οτι θέλει να μείνει η σκηνή σαν φόρος τιμής στον πατέρα του που ήταν ψαράς. Το σεβάστηκαν, ωστόσο ο πατέρας του δεν ήταν ούτε λίγο ψαράς…

To τέλος

Αρχικά αξίζει να τονιστεί οτι στο τέλος μαθαίνουμε οτι το τρένο δεν το κρατάει ζωντανό ένα αόρατο χέρι, ούτε καν ο Wilford, ο εμπνευστής του. Το τρένο το κρατάνε εν λειτουργία τα μικρά χεράκια των παιδιών που αρπάζονται από τους free-loaders και αυτό δεν το λες επιστημονική φαντασία.

Επίσης πολύ μελάνι έχει χυθεί για το τέλος του Snowpiercer. Παρότι τα παιδιά στο φρικαλέο σχολείο στις μπροστινές θέσεις του τρένου, μαθαίνουν από την τρομακτική έγκυο δασκάλα τους οτι αν βγεις από το τρένο πεθαίνεις, στην πραγματικότητα εκεί έξω η ζωή βγαίνει σιγά σιγά από την κατάψυξη και η φύση ξαναγεννιέται. Δεν είναι η πανίσχυρη “μηχανή” αιώνια, η φύση είναι αιώνια σαν να μας λέει. Θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει happy ending και να δει τα δυο παιδιά που απομένουν στο τέλος σαν τον Αδάμ και την Εύα, εάν καταφέρει να μην ανησυχήσει για την πεινασμένη πολική αρκούδα που είναι έξω ακριβώς από τα απομεινάρια του τρένου. Σύμφωνα με την ταινία λοιπόν, η ανθρωπότητα για να σταματήσει να είναι φρικαλέα με τον εαυτό της και με τη φύση, χρειάζεται hard reset. Εμείς θα προτιμούσαμε να δούμε τους εξεγερμένους να αναλαμβάνουν το πιλοτήριο, αλλά δεν είναι δικιά μας η ταινία.

Για περαιτέρω μελέτη

• H ιστορία είναι βασισμένη πάνω σε ένα Γαλλικό graphic novel το Le Transperceneige των Jacques Lob και Jean-Marc Rochette που πρωτο-εκδόθηκε το 1982. Η αγγλική μετάφραση εκδόθηκε το 2014 σε δύο τόμους Snowpiercer: The Escape και Snowpiercer: The Explorers. Βγήκε επίσης ένας τρίτος τόμος το 2016 με τίτλο Terminus κι ένα prequel το 2019. Μπορείτε να τα βρείτε στα public.

• Δείτε εδώ το making of της Tilda Swinton σε Minister Mason. (Σας είπα οτι έπαιρνε ώρα)

Τι περιμένουμε από τη σειρά που έρχεται;

H σειρά έρχεται επιτέλους στο netflix στις 17 Μαΐου και είναι βασισμένη τόσο στην ταινία, όσο και στα βιβλία. H σειρά πιάνει το νήμα 7 χρόνια μετά το ξαφνικό πάγωμα των πάντων. Πρωταγωνιστεί η Jennifer Connelly ως Melanie Cavill, η οποία είναι επιβάτης πρώτης θέσης και η “φωνή” του τρένου που κάνει τις ημερήσιες ανακοινώσεις και η παραγωγή είναι του Josh Friedman. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των συντελεστών θα έχουμε την ευκαιρία λόγω του πλεονεκτήματος του χρόνου που μας δίνει η τηλεόραση σε σχέση με τον κινηματογράφο, να δούμε σε μεγαλύτερο βάθος και τις σχέσεις των επιβατών, αλλά και τον μηχανισμό λειτουργίας του τρένου.

Εμείς θα περιμένουμε πως και πως και θέλουμε να ζητήσουμε να μην γίνει μελό και να δώσουν το τέλος που ευχόμαστε…

H φωτογραφίες μας είναι από το https://film-grab.com/